ارزیابی پایداری تسلیح خاکریزها توسط ژئوتکستایل با استفاده از نرم افزار plaxis جهت تاکید بر پیشبینی میزان نشست آنها

نشست خاکریز بر روی خاک رس نرم با توجه به تراکم پذیری بالا و مقاومت برشی پایین خاک همیشه مسئله ساز بوده است. این مطالعه برعملکرد خاکریز آزمایشی بر روی خاک رس نرم تقویت شده با ژئوتکستایل مقاومت بالا متمرکز شده است. خاکریزهای آزمایشی شامل خاکریزمسلح شده با ژئوتکستایل استحکام بالا بر روی خاک رس نرم و همچنین خاکریز مسلح نشده (خاکریز کنترل شده) برخاک رس نرم می باشد. ابزار دقیق از قبیل اینکلونومترجریان ، پروفیلر هیدرواستاتیکی، فشار سنج و شاخص نشست برای به دست آوردن عملکرد واقعی خاکریز نصب شده است. در این مطالعه، عملکرد خاکریز کنترل شده و خاکریز مسلح شده با ژئوتکستایل مقاومت بالا بر روی خاک رس نرم، بر اساس داده های ابزار دقیق گرفته شده در محل، و همچنین با استفاده از روش اجزاء محدود ، مدل شده در نرم افزار plaxis تجزیه و تحلیل شده است. در نرم افزار plaxis به خواص اولیه خاک به عنوان پارامترهای ورودی مانند وزن مخصوص، مدول الاستیسیته، نسبت پواسون، زاویه اصطکاک ،و مقاومت کششی متناظر ژئوتکستایل جهت تجزیه وتحلیل به روش تعادل محدود نیاز است .هندسه خاکریز، به عنوان ورودی مدل plaxisو همچنین مشخصات خاک و ژئوتکستایل در plaxis طراحی و محاسبه شده و تجزیه و تحلیل داده های خروجی و به دنبال آن نتایج با رسم منحنی هایی در plaxis مشخص شده است. از تحقیق حاصل این نتیجه حاصل شد که استفاده از ژئوتکستایل با مقاومت بالا در سطح مشترک بین خاکریز و شالوده خاک رس نرم باعث افزایش پایداری و ضریب اطمینان خاکریز و همجنین کاهش تغییر شکل خاکریزمی شود.